چرا کودکان دروغ می گویند؟ چگونه والدین میتوانند صداقت را تشویق کنند؟
کمابیش همه کودکان دروغ می گویند ولی چنانچه برخورد صحیحی با این رفتار کودک ها نداشته باشید امکان دارد این مسئله تبدیل به یک خوی نادرست برای آنها شود. دروغگویی یکی از اعمالی است که طفل در همان سال های اول زندگی خود با گریه های نابجا شروع به گفتنش می کند.
والدین بیشتر از اینکه در خصوص مسائلی نظیر مسائل انسانی، ارزشی و اخلاقی تشویش داشته باشند از مخمصه ها و صدماتی که امکان دارد به دلیل دروغگویی و مخفی کاری بر سر کودکانشان بیاید می ترسند.
زیرا که زمانی کودک آنها بزرگ می شود و بیرون از خانه رشد می کند، والدین دیگر نمی توانند مانند سابق آنگونه که باید از فرزند خود پشتیبانی و حفاظت کنند. بدین جهت آنها حس خوشایندی ندارند چرا که به راحتی نمی توانند بر روی فرزند خود کنترلی داشته باشند و او را به شیوه خود مدیریت کنند.
انواع دروغ در کودکان
دروغ گفتن کودکان اقسام متنوعی دارد که عبارتند از:
دروغ مصلحتی
مسلما همه ما با این واژه آشنایی داریم. بچه ها این گونه دروغ را به دلیل اینکه جهت حفاظت از دوستی که در یک شرایط نامناسب قرار دارد و زیر فشار است ، بازگو می کنند.
دروغ های خیال بافانه
اغلب دروغ های فرزندان به دلیل خیالبافی است. این نوع دروغ گفتن مختص بچه های کم سن و سال تر و خیال باف تر است. این گونه خیال بافی ها و غیر حقیقی بودن آنها را به هیچ عنوان نبایستی به روی آنها آورد بلکه به جای هر نوع فوکوس و اعتنایی بایستی به آنها بی توجهی کرد.
دروغ مبهم
یکی از انواع دروغ در کودکان ، دروغ مبهم است. مواقعی که فرزند شما نتواند حس ها و افکار خود را اظهار نماید، با کنار هم قرار دادن جمله هایی تلاش می کند حس خود را بازگو نماید، اگرچه والدین فکر می کنند که او صادق نیست.
دروغ بازی
این گونه دروغ مشابه دروغ خیالبافانه است که با آن بچه های تلاش می کنند دیگر افراد اتفاقات تخیلی آنها را باور کنند.
دروغ انتقام جویانه
این گونه از دروغ کودک حاکی از عصبانیت، خشم، کینه یا نفرت او است.
دروغ خودخواهانه
این نوع دروغ معمولا سنجیده صورت می گیرد و کودک برای اینکه سایرین را گول بزند ، این عمل را انجام می دهد و معمولا جهت بدست آوردن یک چیز یا شرایط مناسب از طرف کودک دیده می شود.
دروغ عادت شده
یکی دیگر از انواع دروغ در کودکان دروغ عادت شده است. این گونه دروغ به علت نتایجی که از دروغ های پیشین به دست آورده است، ایجاد می شود.
دروغ ساختگی
این گونه دروغ اغلب زمان ها از ترس مجازات، تهدید، تحقیر و اهانت والدین یا بزرگتر ها صورت می گیرد.
نحوه برخورد با کودکان دروغگو
همانگونه که می دانید صحیح نیست برای کودکان در سنین زیر ۶ یا ۷ سال واژه دروغگو را استفاده کرد، چرا که آنها در این سن اکثرا خیالبافی می کنند تا اینکه بخواهند دروغ بگویند. والدین بایستی به فرزند خود یاری رسانند تا فکر های فرضی و حقیقی را از هم بازشناسی نمایند.
در ادامه نحوه برخورد با دروغگویی کودکان را عرض خواهیم کرد:
متعادل نمودن چشمداشت های خود از فرزند
یکی از روش های برخورد با دروغگویی کودکان این است که وظایف و مسئولیت های سنگینی به او واگذار نکنند و هماهنگ با قابلیت و قدرت او خواسته ها و انتظارات خود را متعادل نمایند. با این عمل به مرور دروغ گفتن کودک درمان می شود.
بسیاری از پدر و مادر ها به این مسئله واقف نیستند چرا که کودک از رنجش و بی قراری پدر و مادر و اینکه او را فردی تنبل بخوانند هراس دارد. زمانی که نمی تواند کاری که بیشتر از توان او است را انجام دهد بدین صورت به دروغ گفتن پناه می برد.
تعیین تنبیهی مناسب
اغلب خود پدر و مادر سبب می شوند که فرزندشان دروغ بگوید و او را برای این عمل ترغیب می کنند. در حقیقت زمانی که فرزندشان دست به کار اشتباهی می زند آنها عکس العملی تند و هیجانی از خود نشان می دهند و سر او داد و هوار می کنند.
در این صورت کودک به دلیل ترس از خشم والدین و دفاع از خود به دروغ روی می آورد. برای خطا های کوچک فرزند خود را به شدت مجازات نکنید ، با مقداری اخم و به آرامی به او بگویند چون مثلا آن ظرف را شکستی از دست تو خشمگین و ناراحتم، بعد از آن یک مجازات هماهنگ با خطای او برایش در نظر بگیرید.
موقعی که فرزند شما دروغ می گوید ، نبایستی با او جرو بحث کنید و پرسش های متعددی از او بپرسید. بایستی او را مطمئن کنید که اگر صادق باشد مسئله ای برای او پیش نمی آید چرا که صادق نبودن مجازات او را چند برابر می کند و بایستی به این گفته خود عمل کنید. هر موقع دروغ گفت افزون بر تنبیه کار غلطی که انجام داده تنبیهی جدا جهت دروغگویی او نیز در نظر بگیرید.
بعضی با اهانت و تحقیر کودک به دروغ زدن او دامن می زنند.
حس حقارت در فرزند ضربه ای بزرگ به شکل گیری شخصیت او وارد می کند بدین جهت برای خودنمایی دروغ های بزرگی می گوید. بچه ای که در خانواده مورد توهین و تحقیر واقع شود با صادق بودن نمی تواند نظر دیگران را به خود جذب نماید.
به عنوان مثال با ترس و استرس ساختگی داد و بیداد راه می اندازد که مغازه پدرم آتش گرفته است، زمانی که افراد خانواده با ترس و وحشت به سوی مکان مورد نظر می روند کودک از این کار خود بسیار خوشحال می شود که پدر و مادر خود را مسخره کرده است و تحقیر و توهین آنها را به نوعی جبران کرده است. این مشکلات حتی امکان دارد منتهی به ناهنجاری های رفتاری در کودک شود.
پدر و مادر بایستی بدانند حتی در چنین شرایط هم نباید به فرزند خود دروغگو بگویند. در کنار نزدیکان و اطرافیان نباید به او اهانت کنند و او را با هم سن و سالان خود مقایسه نکنند.
الگو بودن برای فرزند خود
یکی دیگر از روش های برخورد با دروغگویی کودکان این است که بهتر است یک الگوی خوب برای فرزندان خود باشید. بچه ها حفظ می کنند تقلید می کنند و در نهایت یاد می گیرند.صادق نبودن فرزند امکان دارد الگوبرداری از برخورد و رفتار پدر و مادر باشد. در این صورت چنانچه می خواهید کودکتان دروغ نگوید ، بایستی شما هم در هر وضعیت و شرایطی دروغ نگویید و با درستی و صداقت خود الگوی مناسبی برای او باشید
همانگونه که می دانید صحیح نیست برای کودکان در سنین زیر ۶ یا ۷ سال واژه دروغگو را استفاده کرد، چرا که آنها در این سن اکثرا خیالبافی می کنند تا اینکه بخواهند دروغ بگویند. والدین بایستی به فرزند خود یاری رسانند تا فکر های فرضی و حقیقی را از هم بازشناسی نمایند.
در ادامه نحوه برخورد با دروغگویی کودکان را عرض خواهیم کرد:
متعادل نمودن چشمداشت های خود از فرزند
یکی از روش های برخورد با دروغگویی کودکان این است که وظایف و مسئولیت های سنگینی به او واگذار نکنند و هماهنگ با قابلیت و قدرت او خواسته ها و انتظارات خود را متعادل نمایند.
با این عمل به مرور دروغ گفتن کودک درمان می شود. بسیاری از پدر و مادر ها به این مسئله واقف نیستند چرا که کودک از رنجش و بی قراری پدر و مادر و اینکه او را فردی تنبل بخوانند هراس دارد. زمانی که نمی تواند کاری که بیشتر از توان او است را انجام دهد بدین صورت به دروغ گفتن پناه می برد.
تعیین تنبیهی مناسب
اغلب خود پدر و مادر سبب می شوند که فرزندشان دروغ بگوید و او را برای این عمل ترغیب می کنند. در حقیقت زمانی که فرزندشان دست به کار اشتباهی می زند آنها عکس العملی تند و هیجانی از خود نشان می دهند و سر او داد و هوار می کنند.
در این صورت کودک به دلیل ترس از خشم والدین و دفاع از خود به دروغ روی می آورد. برای خطا های کوچک فرزند خود را به شدت مجازات نکنید ، با مقداری اخم و به آرامی به او بگویند چون مثلا آن ظرف را شکستی از دست تو خشمگین و ناراحتم، بعد از آن یک مجازات هماهنگ با خطای او برایش در نظر بگیرید.
موقعی که فرزند شما دروغ می گوید ، نبایستی با او جرو بحث کنید و پرسش های متعددی از او بپرسید. بایستی او را مطمئن کنید که اگر صادق باشد مسئله ای برای او پیش نمی آید چرا که صادق نبودن مجازات او را چند برابر می کند و بایستی به این گفته خود عمل کنید. هر موقع دروغ گفت افزون بر تنبیه کار غلطی که انجام داده تنبیهی جدا جهت دروغگویی او نیز در نظر بگیرید.
بعضی با اهانت و تحقیر کودک به دروغ زدن او دامن می زنند.
حس حقارت در فرزند ضربه ای بزرگ به شکل گیری شخصیت او وارد می کند بدین جهت برای خودنمایی دروغ های بزرگی می گوید. بچه ای که در خانواده مورد توهین و تحقیر واقع شود با صادق بودن نمی تواند نظر دیگران را به خود جذب نماید.
به عنوان مثال با ترس و استرس ساختگی داد و بیداد راه می اندازد که مغازه پدرم آتش گرفته است، زمانی که افراد خانواده با ترس و وحشت به سوی مکان مورد نظر می روند کودک از این کار خود بسیار خوشحال می شود که پدر و مادر خود را مسخره کرده است و تحقیر و توهین آنها را به نوعی جبران کرده است. این مشکلات حتی امکان دارد منتهی به ناهنجاری های رفتاری در کودک شود.
پدر و مادر بایستی بدانند حتی در چنین شرایط هم نباید به فرزند خود دروغگو بگویند. در کنار نزدیکان و اطرافیان نباید به او اهانت کنند و او را با هم سن و سالان خود مقایسه نکنند.
الگو بودن برای فرزند خود
یکی دیگر از روش های برخورد با دروغگویی کودکان این است که بهتر است یک الگوی خوب برای فرزندان خود باشید. بچه ها حفظ می کنند تقلید می کنند و در نهایت یاد می گیرند.صادق نبودن فرزند امکان دارد الگوبرداری از برخورد و رفتار پدر و مادر باشد. در این صورت چنانچه می خواهید کودکتان دروغ نگوید ، بایستی شما هم در هر وضعیت و شرایطی دروغ نگویید و با درستی و صداقت خود الگوی مناسبی برای او باشید
آموزش معنی حقیقت
والدین بایستی معنی حقیقت را برای فرزند خود آموزش دهند. در حقیقت اکثر اوقات کودک نمی خواهد دروغ بگوید و حرف هایی که می زند معمولا از روی خیالبافی است. در این حین پدر و مادر بایستی بتوانند این مسئله را بازشناسی و مشخص کنند و معنی حقیقت، خیال بافی و دروغ را به فرزند خود تعلیم دهند.
تشویق به صداقت آنها
در عوض مجازات نمودن فرزندتان پس از دروغگویی ، بعد از صداقت او را تشویق و ترغیب نمایید. به عنوان مثال اگر فرزندتان وسیله ای را شکسته است و به شما بگوید از او به دلیل صداقتی که داشته تشکر کنید و به او بگویید که این کارش برای شما ستودنی و مهم است. با این عمل می توانید تخم صداقت را در وجود فرزند خود پرورش دهید.
آموزش رفتار صادقانه به کودکان
ما بایستی به کودکان خود یاری رسانیم تا خلق و خوی مطلوب و سالمی داشته باشند و یکی از مطلوب ترین عادات برای آنها صداقت است. در این مبحث روش هایی آورده شده تا به وسیله آن صداقت را به فرزند خود تعلیم دهید.
برای گفتن واقعیت به او پاداش دهید.
به عنوان پدر و مادر ، گاهی اوقات فرزند خود را شماتت می کنید. ولی جهت تشویق و ترغیب او به همین اندازه سرعت ندارید. پاداش دادن برای صداقت می تواند حاوی ترغیب و بغل کردن باشد. این عمل سبب افزایش اعتماد به نفس در کودک می شود و او را تشویق به انجام رفتار های درست و مطلوب می کند. محبت شما به هیچ وجه برای فرزندانتان زیاد نیست.
اغلب راستگویی احتیاج به ترغیب و تشویق زیاد دارد. اگر فرزند شما دروغ لطمه رسانی بگوید به او گوشزد کنید که ندانسته دروغ گفته و به چه دلیل این عمل او اشتباه بوده است. بدین صورت تشویق کودکان به صداقت و بیان آن به سایرین نیز حائز اهمیت است. اجازه دهید فرزندتان بداند که شما به دلیل راستگوییش به او می بالید. می توان این شیوه را امتحان کنید:
به ترتیب به مواقعی که در گذشته دروغ گفته اید اشاره کنید. این می تواند در بردارنده یک دروغ کوچک یا مخفی نمودن قسمتی از واقعیت باشد. برای مثال پدر و مادر می توانند یک مثال از دوره خردسالی خود بیاورند. زمانی این مسئله را طرح کردید با همدیگر در خصوص تاثیر دروغ گفتن خود صحبت کرده و ببینید می توانستید چه عکس العمل متمایزی را داشته باشید. این عمل شما چه تاثیری بر روی خود شما یا سایرین داشته است؟
درست صحبت کنید.
به فرزندان خود بیاموزید که شما بدبین نیستید و بد دیگران را نمی گویید. چنانچه چیز مطلوب و مناسبی برای بیان کردن در ذهن نداشتید به آنها بیاموزید به چه شکلی بر روی واژه های خود کنترل داشته باشند و حرفی نزنند. اگرچه همواره می توانید چیز خوشایندی برای گفتن در خصوص شخص دیگری داشته باشید.
واقعیت های سخت را بایستی بیان کرد.
خلق و خو مهم تر از امتناع از لطمه رساندن به فردی است که دچار خطا شده است. کار نادرست و اشتباه همواره اشتباه است. به عنوان مثال بهترین دوست فرزند شما در امتحان تقلب کرده است و فرزند شما از این عمل او مطلع است در این صورت او موظف است دوست خود را نصیحت کرده و او را از این کار منع کند. اگر حرف شما را نپذیرفت بایستی در این خصوص با معلم خود صحبت کرد . این جا بیان واقعیت احتمالا برای شما دشوار باشد.
برای او مدل سازی کنید.
همانند کلیه مباحث دیگر شما الگوی رفتاری کودک خود هستید. شما نمی خواهید فرزند شما بشنود که صادق نبوده اید. با واقعیت و راستگویی زندگی کنید. اگر فرزند شما فهمید شما دروغ های کوچکی می گویید که برای هیچ کس ضرری ندارد در این صورت او با خود می گوید صادق نبودن گاهی ایرادی ندارد.
زمانی که او به دروغ های کوچک عادت می کند این عادت کم کم تبدیل به گفتن دروغ های بزرگ می شود. همیشه برای بیان واقعیت و پیدا کردن آن پیشگام باشید. کودکان با مشاهده اعمال بزرگتر هایی که برای آنها احترام قائل هستند، ارزش ها را به خوبی می آموزند.
آنها را امتحان نکنید.
حتی اگر به هدف امتحان کردن فرزندتان باشد پرسش هایی را نپرسید که به او فرصتی جهت عدم راستگویی و صداقت بدهد.
به عنوان مثال شما مشاهده کرده اید که فرزندتان آب میوه اش را روی مبل ریخته است، احتیاجی نیست از او سوال کنید آیا تو آب میوه را روی مبل ریخته ای ؟ این عمل سبب می شود او به این باور برسد که راهی دیگر دارد و احتمالا می تواند این کار را به گردن شخص دیگری بیندازد. فقط به او بگویید مبل را تمیز کن، او زمان لازم جهت بیان واقعیت را دارد.
به او عواقب کار را بگویید.
یکی از روش هایی که سبب تشویق کودکان به صداقت می شود این است که او را با عواقب کار اشنا سازید. تمام افراد دچار خطا می شوند و این مسئله از کودک ها به دور نیست. امکان دارد آنها دروغ بگویند و در نتیجه شما متوجه این عمل آنها می شوید. شما بایستی برای این دروغگویی پیامدی را برای او مدنظر قرار دهید. ضوابط و قوانین مطلوب بایستی انتخاب شده و پیگیری شوند. ضوابط رو بایستی اجرا کنید تا فرزندتان متوجه شود ارزشش را ندارد که راستگو و صادق نباشد.
خطاها را درست کنید.
هدایت فرزند به طرف دروغگویی زمان مناسبی برای آموزش دادن او است. از او سوال کنید به چه دلیل احساس می کند لازم است دروغ بگوید. به او شرح دهد که صادق نبودن به چه شکلی سبب صدمه به روابط می شود چرا که سبب عدم اطمینان شده و در این صورت اعتماد مجدد کار خیلی دشواری است. با او در خصوص اموری که بایستی متمایز انجام می داده است حرف بزنید.
روی قول های خود بمانید.
اگر دوست دارید به شما اعتماد کنند بهتر است بر روی قول هایی که داده اید بمانید. به کودکان خود یاد دهید فردی باشد که به حرفی که می زند توجه داشته باشد. زمانی قولی که می دهد دیگر نمی تواند از آن بازگردد. مطلوب ترین روش جهت تعلیم این عمل با مدل سازی در برخورد خودتان است.
مواظب لوازم افراد دیگر باشید.
مشکلات مالی می توانند مسائل بسیاری ایجاد نماید. مطلوب ترین قانون این است که به فرزند خود در سن کم آموزش دهید که چه چیز هایی برای او می باشند. چه لوازمی از دیگران پیش خود دارند. به عنوان مثال صحیح نیست که او یک بازی را به امانت از کسی گرفته و هیچ وقت به او باز نگرداند. امانت گرفتن وسیله ای هیچ ایرادی ندارد ولی بایستی آن را باز گردانید.
دوستانی صادق برای او بیابید.
اگر دوستان فرزند شما اهل دروغ و تقلب هستند مسلما او هم از این کار ها انجام خواهد داد. ولی اگر دوستان فرزند شما صادق و روراست باشند فرزند شما هم همینطور خواهد بود. در خصوص هر کدام از دوستان فرزند خود که صادق نیست گوش شنوایی باشید و در انتخاب دوست به او کمک کنید.
دلایل دروغ گفتن کودکان
کودکان همواره دروغ گفتن را از سن دو الی چهار سالگی و یا پیش دبستانی شروع می کنند. برآیند پژوهشی در دانشگاه واترلو که بچه ها را در فضای خانه وارسی نموده است حاکی از آن است که اکثر آنها دست کم در یک شرایط دروغ می گویند. امکان دارد کودک شما هم از این مسئله جدا نباشد.
خیلی از والدین از دروغگویی کودکانشان اینگونه برداشت می کنند که آن ها برای رسیدن به چیزی که دوستش دارند و یا حتی دوری کردن از چیزی یا موقعیتی که از آن بیزارند به دروغگویی روی می آورند. همه این عوامل می توانند علتی برای دروغ گفتن باشند. ولی به منظور اینکه بدانیم به چه علت فرزندان صادق نیستند بایستی به دنبال علل ریشه ای بروید.
آزمایش یک رفتار جدید
اغلب اوقات فرزندان شما به این دلیل دروغ می گویند که بدانند عکس العمل شما به برخورد جدید آنها چیست.
برای تقویت اعتماد به نفس و به دست آوردن رضایت والدین یا بزرگتر ها
فرزندانی که اعتماد به نفس کمی دارند و یا کمبود توجه دارند اکثرا برای خاص نشان دادن خود دروغ می گویند.
برای دفع توجه بزرگتر ها
کودکانی که دچار استرس یا افسردگی هستند دروغ را به منزله وسیله ای جهت خارج شدن از محور توجه بکار می برند. این بچه ها با دروغ گویی در مورد شرایط خود سعی می کنند وضعیت را عادی نشان دهند.
جهت حفاظت از دیگران
به این نوع دروغ، دروغ سفید گفته می شود. اغلب اوقات کودک تنها جهت لطمه نزدن به سایرین و حفاظت از آنها مجبور به گفتن دروغ می شود. شرایطی که همواره برخورد پدر و مادر به آن دامن می زند از موارد اساسی آن است.
حرف زدن پیش از فکر کردن
برعکس علل ذکر شده اغلب اوقات دروغگویی ناخواسته است. کودکان اغلب بدون اینکه فکر کنند صحبت می کنند و در نهایت جواب آنی آنها به سوال شما به دور از حقیقت است.
برای درمان دروغ گویی کودکان چه باید کرد؟
همانگونه که مستحضرید اساسا دروغگویی کودکان احتیاج به درمان ندارد. اگرچه از نظر پدر و مادر خیلی ناراحت کننده است. پیش از هر چیزی بایستی به پدر و مادر این مسئله را روشن کرد که دروغ گفتن پیش از آنکه نمایانگر یک مسئله جدی و اساسی باشد قسمتی از مراحل رشد و نمو او می باشد.
خانواده درمانی به پدر و مادر و کودک یاری رسانده تا همدیگر را بهتر درک کنند و رابطه اثربخشی با هم داشته باشند. پدر و مادر می توانند راهبرد هایی را آموزش ببینند که تمایل کودک به دروغگویی را کم کنند.
به عنوان مثال هنگامی که کودک قانونی را شکسته و مدارک موجود نمایانگر این باشد که این مسئله پیش آمده است ضروری نیست از بچه پرسش شود که آیا این کار اوست یا خیر بلکه بایستی در خصوص ضوابط و اقتضای رعایت آن ها با او حرف بزنید.
در صورتی که مشخص شود که دروغ گفتن کودک مسائل ریشه ای دارد درمان فردی می تواند یاری گر باشد. درمانگر می تواند بر روی استرس، افسردگی، اضطراب ، اعتماد به نفس او کار کند تا مقدار دروغ گفتن او را کم کند.
نکاتی مهم برای تشویق صداقت در کودکان
زمانی که کودکان به حدی رشد کردند که بتوانند فرق میان درست و غلط را استنباط کنند بهتر است بیان واقعیت در آنها تشویق و پشتیبانی شود.
- اگر کودک شما حرفی می زند که خیالی یا فرضی است به راحتی می توانید او را همراهی کنید. ظاهر سازی و تخیل در نمو فرزندان شما از اهمیت ویژه ای برخوردار است. برای مثال کودک امکان دارد به والدین خود بگوید که من یک سوپر قهرمان هستم والدین می توانند با پرسش در خصوص توانایی های خارق العاده اش به او جواب دهند.
- به فرزند خود بفهمانید تا به وضعیت هایی که احتیاج به دروغگویی را ایجاد می کند وارد نشود. به عنوان مثال فرزند شما مقداری شیر را روی فرش ریخته است، در این صورت شما می توانید بگویید تو شیر را ریختی او امکان دارد دروغ بگوید چرا که خیال می کند با راست گویی به دردسر می افتد. برای پرهیز از این شرایط شما می توانید فقط بگویید می بینم که اتفاقی برای شیر افتاده بیا با هم فرش را تمیز کنیم.
- داستان های مبالغه آمیز حاوی رجز خوانی می تواند مسیری باشد که کودک بتواند در میان دیگران ارزش و احترام بیابد. اگر این پیشامد زیاد رخ دهد امکان دارد بخواهید جهت بالا بردن اعتماد به نفس کودکتان واژه های تحسین آمیز دیگری را برای کودک خود بکار ببرید.
- بایستی ضوابط مبرهن در خصوص آنچه رفتار درست و پذیرفتنی در خانه به حساب می آید را وضع کنید. اگر ضوابط مبرهن باشند امکان دارد فرزندانتان در مرز های مورد قبول و صحیحی رفتار کنند.
- از دیگر نکات عمده برای تشویق صداقت در کودکان می توان به این مورد نیز اشاره کرد: زمانی که کودک شما به اعمال کاری نادرست اعتراف می کند برای راستگویی او را تمجید و تحسین کنید. چیزهایی مانند این: من واقعا خوشحال هستم که صداقت داشتی و حقیقت را به من گفتی.
مطالب زیر را حتما بخوانید
-
آسیب فضای مجازی در تعلیم و تربیت کودکان و نوجوانان
864 بازدید
-
چه زمانی مسواک زدن کودک را شروع کنیم؟
1.43k بازدید
-
همه چیز درباره ی سوراخ کردن گوش کودک و مسائل مربوط به آن
685 بازدید
-
فرزند پروری بعد از طلاق و جدایی باید چگونه باشد؟
376 بازدید
-
علل لجبازی و پرخاشگری در کودکان و طریقه ی مواجهه ی درست با آن
869 بازدید
-
بهترین سن یادگیری زبان دوم چه زمانی است؟
1.17k بازدید
دیدگاهتان را بنویسید